Πού «παραμονεύουν» τα τσιμπούρια στο περιβάλλον μας;

Τα τσιμπούρια είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σκύλος μας. Δυστυχώς, η κλιματική αλλαγή έχει κάνει αυτά τα ενοχλητικά παράσιτα… παντός καιρού, ενώ παλιότερα ήταν συχνότερα την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Πλέον, τα τσιμπούρια, οι κρότωνες όπως λέγονται επιστημονικά, απειλούν την υγεία του σκυλάκου μας 365 ημέρες το χρόνο, παραμονεύοντας στη φύση και στα σημεία που τον πηγαίνουμε για τη βόλτα του, αλλά ακόμη και μέσα στο σπίτι μας.

Τα τσιμπούρια είναι παράσιτα επικίνδυνα για το σκύλο μας, καθώς απομυζούν αίμα και μπορεί να του μεταφέρουν ασθένειες. Παράλληλα όμως, μπορεί να γίνουν επικίνδυνα και για τον άνθρωπο.

Είναι, λοιπόν, διπλά σημαντικό να γνωρίζουμε που μπορεί να «παραμονεύουν» μέσα στο σπίτι αλλά και στο ευρύτερο περιβάλλον μας.

ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ

Όταν μιλάμε για την προστασία τη δική μας και της οικογένειάς από τα τσιμπούρια, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι μπορεί να… παραμονεύουν γραπωμένα επάνω στον σκυλάκο μας.

Αυτά τα μικρά παράσιτα μπορούν να προσκολληθούν ανάμεσα στα δάχτυλα, στο πίσω μέρος του κεφαλιού, κάτω από το περιλαίμιο, πίσω και μέσα στα αφτιά, κοντά ή κάτω από την ουρά, πάνω ή πίσω από τα πόδια του σκύλου μας… Με λίγα λόγια, σε οποιοδήποτε μέρος του σώματός του είναι ζεστό και μπορεί να περάσουν όσο το δυνατό πιο απαρατήρητα.

Τα τσιμπούρια μπορούν να μείνουν προσκολλημένα στο σκύλο μας μέχρι και για πέντε μέρες, απομυζώντας το αίμα του και ενδεχομένως μεταφέροντάς του ασθένειες.

Καλό είναι επίσης να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρο ώστε να βεβαιωθείτε ότι ο σκύλος σας λαμβάνει προληπτική αγωγή για τσιμπούρια και άλλα παράσιτα αλλά και για να σας συμβουλεύσει για τυχόν μεταδοτικές ασθένειες που μπορεί να κόλλησε ο σκύλος σας από το τσιμπούρι.

ΣΕ ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΙ ΚΛΙΝΟΣΚΕΠΑΣΜΑΤΑ

Δυστυχώς, τα τσιμπούρια μπορεί να μεταφερθούν σε όλα τα σημεία του σπιτιού όπου πηγαίνει και κουλουριάζεται ο σκύλος μας, όπως το κρεβάτι του αλλά και το δικό μας ή ο καναπές μας.

Τα τσιμπούρια τις περισσότερες φορές είναι σκουρόχρωμα, επομένως αν τα έπιπλα ή τα κλινοσκεπάσματά μας είναι σκουρόχρωμα και αυτά, μπορεί να είναι δύσκολο να τα διακρίνουμε.

Tip: Εάν έχουμε σκύλο στο σπίτι είναι καλό να χρησιμοποιούμε καλύμματα για τον καναπέ και τις πολυθρόνες και να τα πλένουμε τακτικά σε υψηλή θερμοκρασία, όπως και τα κλινοσκεπάσματα.

ΣΤΑ ΧΑΛΙΑ

Το πέλος των χαλιών, μακρύ ή πιο κοντό, είναι ιδανική κρυψώνα για τυχόν τσιμπούρια που θα βρεθούν μέσα στο σπίτι και θα περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για… το επόμενο γεύμα τους.

Τα ενήλικα θηλυκά τσιμπούρια που απόλαυσαν ένα πλήρες γεύμα και μετά «πέφτουν» από τον ξενιστή τους, γεννάνε μέχρι και 5.000 αβγά πριν πεθάνουν και κλείσει ο κύκλος της ζωής τους.

Τα αβγά σχηματίζουν έναν μικρό σβώλο που μοιάζει με μικροσκοπικό τσαμπί σταφύλια. Μόλις αυτά εκκολαφθούν, τα μικροσκοπικά τσιμπούρια αρχίζουν να αναζητούν το επόμενο γεύμα τους για να συνεχίσουν τον κύκλο ζωής τους.

Το συχνό καθάρισμα των χαλιών και γενικότερα του πατώματος με την ηλεκτρική σκούπα βοηθάει στην απομάκρυνση τυχόν παρασίτων που έχουν μεταφερθεί στο σπίτι από το σκύλο μας.

ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ

Ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες που μαζεύουμε τα χαλιά ή σε δωμάτια χωρίς χαλί, υπάρχουν και πάλι σημεία όπου μπορεί να… βολευτεί ένα τσιμπούρι, αφού έτσι κι αλλιώς είναι μικρό σαν το κεφάλι της καρφίτσας.

Ρωγμές στο πάτωμα και χαραμάδες ανάμεσα στα πλακάκια είναι σημεία που μπορεί να του προσφέρουν τη… διακριτικότητα που επιθυμεί μέχρι να περάσει από κοντά το επόμενο θύμα του.

Παρόλο που δύσκολα το τσιμπούρι θα πηδήσει επάνω στον άνθρωπο, εάν συνηθίζουμε να περπατάμε ξυπόλυτοι μπορεί εύκολα να χωθεί ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών ή να φωλιάσει σε μια πτυχή στο δέρμα ενός μικρού παιδιού ή μωρού που παίζει στο πάτωμα.

ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΜΕ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΡΟΥΧΑ

Τα τσιμπούρια που προσκολλώνται στα ρούχα μας κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στην εξοχή, μπορούν να καταλήξουν στο καλάθι με τα άπλυτα ρούχα.

Οι πιθανότητες αυξάνονται εάν παίζουμε κάποιο άθλημα σε γήπεδο με χορτάρι, αν αγαπάμε την πεζοπορία ή την κηπουρική και φυσικά εάν συνηθίζουμε να κάνουμε μεγάλες βόλτες στην εξοχή με τον αγαπημένο μας τετράποδο σύντροφο!

Καλό είναι τα ρούχα που φοράμε σε αυτές τις περιπτώσεις να πλένονται στην υψηλότερη θερμοκρασία που «αντέχει» το ύφασμά τους αλλά και να τα ελέγχουμε καλά πριν τα βάλουμε στο πλυντήριο ή πριν τα διπλώσουμε και τα βάλουμε στο συρτάρι μας.

Tip: Τα τσιμπούρια εκκρίνουν την ώρα που μας τσιμπούν μια ουσία που μουδιάζει το δέρμα, επομένως είναι πιθανό να μην νιώσουμε τίποτα όταν κολλήσουν επάνω μας και αρχίσουν να απομυζούν το αίμα μας.

ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

Το σημείο όπου αφήνουμε τα παπούτσια και το πανωφόρι ή τη ζακέτα μας μπαίνοντας στο σπίτι μπορεί να αποτελεί το… χώρο υποδοχής για τα τσιμπούρια που φέρνουμε μαζί μας απ’ έξω!

Για τα τσιμπούρια είναι πολύ εύκολο να σκαρφαλώσουν στα παπούτσια και τα ρούχα μας κατά τη βόλτα, ενώ τα μικρότερα από αυτά μοιάζουν με κόκκους από χώμα και μπορεί να μην τους δώσουμε σημασία ακόμη κι αν τα δούμε.

ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Εάν το σκυλάκι μας είναι μικρό και το μεταφέρουμε μέσα σε τσάντα μεταφοράς πιθανότατα το αυτοκίνητό μας δεν κινδυνεύει από τσιμπούρια.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, ότι ισχύει για τα υφάσματα στο σπίτι, ισχύει και με τα καθίσματα και το χαλάκι του αυτοκινήτου: Μπορεί εύκολα τα τσιμπούρια από το σκυλάκι μας -ή από τα δικά μας ρούχα ή παπούτσια μετά από μια βόλτα- να μεταφερθούν εκεί και να… περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να ανέβουν επάνω μας ή στο κατοικίδιό μας.

Tip: Είναι καλή ιδέα να χρησιμοποιούμε μια βούρτσα για να καθαρίσουμε το τρίχωμα του σκύλου μας μετά τη βόλτα και μια βούρτσα ρούχων για τα δικά μας πράγματα μετά από μια μεγάλη βόλτα στην εξοχή ή την πεζοπορία στο βουνό.

ΣΩΡΟΙ ΑΠΟ ΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΚΛΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ

Τα τσιμπούρια μπορεί να παραμονεύουν στον κήπο ή την αυλή και οι σωροί αυτοί μετά την ενασχόλησή μας με την κηπουρική αποτελούν ιδανικό τους καταφύγιο. Πώς μπορεί να φτάσουν ως εκεί; Το πιθανότερο είναι να μεταφερθούν με «όχημα» ένα περαστικό αδέσποτο ζωάκι ή τον σκύλο μας.

Ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλίσουμε ότι τα τσιμπούρια δεν θα φωλιάσουν στον κήπο μας είναι να πετάμε τακτικά τα φύλλα και τα κλαδιά. Μετά τις δουλειές στην αυλή καλό είναι να ελέγχουμε πολύ προσεκτικά ρούχα και το δέρμα μας για τυχόν… ανεπιθύμητους επισκέπτες!

ΞΥΛΙΝΟΙ ΦΡΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ

Τα τσιμπούρια αγαπάνε τα ζώα και τα ζώα αγαπάνε τα ξύλα. Εάν υπάρχουν ξύλα στην αυλή μας ή η περίφραξη του κήπου μας είναι ξύλινη, οι πιθανότητες να ανακαλύψουμε τσιμπούρια στα ξύλα ή τριγύρω είναι πολύ μεγάλες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς και ο σκύλος μας θα πρέπει να αποφεύγουμε την επαφή με τη φύση! Σημαίνει όμως ότι χρειάζεται να έχουμε το νου μας και να ελέγχουμε το δέρμα, τα ρούχα αλλά και τον σκυλάκο μας για τυχόν τσιμπούρια μετά τις βόλτες.

Επιπλέον, θα πρέπει να φροντίζουμε ο σκύλος μας να είναι προστατευμένος από τα τσιμπούρια όλο το χρόνο, δίνοντας του την κατάλληλη αντιπαρασιτική αγωγή, όπως θα μας συμβουλέψει ο κτηνίατρος μας.

ΨΗΛΑ ΧΟΡΤΑ, ΘΑΜΝΟΙ ΚΑΙ ΧΑΜΟΚΛΑΔΑ

Έχετε παρατηρήσει πώς οι κυνηγοί ανεβαίνουν στα δέντρα και παραμονεύουν το θήραμά τους; Το ίδιο κάνουν και τα τσιμπούρια ανεβαίνοντας στα ψηλά χόρτα και στα χαμόκλαδα!

Τα τσιμπούρια δεν πετάνε και δεν πηδάνε, αλλά έχουν την ικανότητα να περιμένουν, να γραπώνονται και να προσκολλώνται στον ξενιστή τους για να βρουν τροφή.

Όταν τα τσιμπούρια νιώσουν την παρουσία ενός ξενιστή γύρω τους, απλώνουν τα δύο μπροστινά πόδια τους και γραπώνονται στο θύμα που θα τους προσφέρει το επόμενο γεύμα τους.

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Γνώριζε τον εχθρό σου, λένε! Και αυτό ακριβώς κάνουμε εμείς εδώ αναλύοντας τις συνήθειες και τις προτιμήσεις των τσιμπουριών.

Αφού τώρα ξέρουμε πού μπορεί να παραμονεύουν τα τσιμπούρια στο περιβάλλον μας, είναι σημαντικό να ελέγχουμε τακτικά τον σκύλο μας αλλά και τα ρούχα και το δικό μας δέρμα μετά από πιθανή έκθεση.

Εξίσου σημαντικό είναι να είμαστε συνεπείς με την προληπτική αγωγή για τσιμπούρια που θα μας συστήσει ο κτηνίατρος, αφού τα παράσιτα αυτά δεν είναι μόνο ενοχλητικά αλλά μπορεί και να αποδειχτούν επικίνδυνα για την υγεία του μικρού μας φίλου ή τη δική μας καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς